Marcel is een echte verenigingsman. Naast de coördinatie van de kantine is hij ook voorzitter van een doedelzakvereniging in Zeeland; de plek waar hij geboren en getogen is. Geen alledaagse hobby. Zelf speelt hij niet meer actief binnen de vereniging. “De jeugd heeft de toekomst en zij zijn te goed. Of ik te slecht; het is maar net hoe je het ziet.”

“Een vereniging draait op vrijwilligers.” stelt Marcel. En dat is voor hem een belangrijke reden om zich in te zetten voor de vereniging waar zijn zoon Joshua traint. “Een andere reden is dat ik de hele week met mijn hoofd bezig ben. Een dagje in de kantine is voor mij echt ontspanning. Samen een ploeg opbouwen en plezier hebben.”

In 2018 stopte de vorige coördinator er mee. Dat is altijd een spannend moment voor een club, omdat je op zoek moet naar een goede vervanger. Het mooiste is het natuurlijk als leden zelf opstaan om een vrijwilligerstaak over te nemen. Door de coördinatie met een enthousiaste groep mensen over te nemen kon de hoeveelheid werk verdeeld worden. Dat maakt het goed te doen naast allerlei andere verplichtingen.

Als coördinator is Marcel onder andere verantwoordelijk voor onderlinge communicatie, beantwoord hij vragen van vrijwilligers en tijdens de diensten is hij eindverantwoordelijke. Deze werkzaamheden kosten hem gemiddeld 2/3 uur in de week. Marcel benadrukt dat zijn rol als coördinator supergaaf is om te doen. “Het is zo’n leuke en enthousiaste groep mensen die de kantine draaien. Iedereen is heel betrokken en neemt altijd zijn of haar verantwoordelijkheid. Dat geeft energie!”

Op dit moment bestaat de groep vrijwilligers voor de kantine uit ongeveer 25 mensen. “We kunnen nog wel wat mensen gebruiken. Een aantal van 30 zou ideaal zijn.” geeft Marcel aan. De groep kent een wisselende samenstelling en de mensen hebben veel eigen inbreng. Binnen de groep hebben sommige mensen specifieke taken en krijgen de ruimte, binnen de bestaande processen, om die taken naar eigen inzicht in te vullen. “Dat vind ik belangrijk. Als je de vrijheid hebt om je taken op je eigen manier in te vullen, is het een stuk leuker. Mensen voelen zich gewaardeerd en er is meer betrokkenheid. Dat zie ik echt terug in de groep die het nu doet.”

De vrijwilligers van de kantine zijn niet verplicht om een bepaald aantal uren te draaien of op vaste dagen in de kantine te zijn. “We werken met een rooster en open inschrijving. Je geeft zelf aan wanneer je kunt en hoe lang. Soms is dat een hele dag en soms een paar uurtjes. Prima! Alles is goed. Ik vind het belangrijk dat mensen er plezier in hebben en houden. En dat we samen een ontspannen sfeer creëren. Met elkaar hebben we een hoop lol.”

Door Marleen van der Kruk