Inmiddels zijn we 10 jaar verder en 10 jaar ouder. Niet alleen ik maar ook mijn vrouw en onze drie kinderen. Kortom er is weer tijd vrijgekomen om weer werkzaamheden naast thuisfront en werk erbij te nemen. Vier jaar terug ben ik al gevraagd om in het bestuur van Stichting Bus Olympus ’70 plaats te nemen. Dat heb ik gedaan en het gevoel bij deze mooie vereniging was eigenlijk direct weer terug. Sinds enige tijd was bij mij bekend dat de vacature voor het penningmeesterschap weer vacant was. Afgelopen zomer ben ik weer lid geworden van Olympus ’70 en onlangs belde Tonni mij met de vraag of ik de functie van penningmeester wilde gaan bekleden. Medio augustus heb ik hier met Tonni over gesproken en dan met name wat de verdere plannen zijn van Olympus ’70.
Na 10 jaar ben ik blij dat ik wederom wat kan gaan betekenen voor de mooiste atletiekvereniging van Nederland. Bij de ALV van begin oktober moet ik nog wel gekozen worden, maar daar maak ik me eerlijk gezegd geen zorgen over. Ik kijk uit naar de (hernieuwde) kennismaking met alle vrijwilligers die onze vereniging rijk is.
Wat betreft mijn sportieve aspiraties, deze liggen gelukkig nog niet in de ijskast. De tijden die ik ooit heb gelopen, zal ik nooit meer realiseren. Dat is niet erg, dit betekent echter niet dat ik geen doelen meer heb. Een hiervan is in ieder geval de halve marathon weer onder de 1 uur 30 lopen. Moet lukken, lijkt me.

Sportieve groet,
Eric van Heijningen